μονοθελητικός

-ή, -ό

αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στους μονοθελήτες ή στην αίρεση τού μονοθελητισμού.

[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. αγγλ. monothelitic < monothelite < μονοθελήται. Η λ. μαρτυρείται από το 1873 στον Αναστάσιο Δ. Κυριάκο].